sábado, 7 de marzo de 2015

Relatos da xentrificación polo Consorcio Casco Vello: "De Lupanar a Pinacoteca"

Que a misión do Consorcio Casco Vello sexa a de lavar a imaxe do barrio e transformalo socialmente está máis que clara, mais non deixa de ser abraiante e lamentábel que dende unha institución pública se faga uso dos seus medios de difusión para realizar unha apoloxía directa da exclusión social, coa clara intención de dividir a cidadáns de primeira e segunda categoría.

Neste caso referímonos as mulleres traballadoras do sexo da Ferrería, onde dende os xornais de maior tirada da cidade e dende as propias institucións, estase a realizar unha campaña de criminalización, referíndose a este colectivo coma a maior problemática do barrio, sen ofreceren unha alternativa real a estas mulleres ou tan sequera formularse a súa integración no barrio. A única medida que propoñen é a súa expulsión co fin de que o barrio poida "rexenerarse" socialmente dunha vez. Un exemplo podémolo atopar neste parágrafo extraído do blogue do Consorcio Casco Vello:

"la ocupación cultural de las casas de lenocinio, holganza y malvivir, que es lo que la rehabilitación ha conseguido en el barrio viejo vigués desplazando o licenciando a sus respetables señoras prostitutas"

Por que non hai un plan de intervención social coas traballadoras do sexo no barrio? Por que empregar un discurso estigmatizante e excluínte (e con certo ton de sorna)? Seica a intención última é a creación de relatos para a xeración dunha nova identidade (excluínte) do barrio. Do mesmo xeito que se intentou mudar o nome da Ferrería por Barrio Alto, para desligar así toda connotación que conceptualmente se tiña do barrio dentro do imaxinario Vigués, nun intento máis de reformular A Ferrería con fins especulativos, turísticos e comerciais.


Pinacoteca Francisco Fernández del Riego

Aquí tedes a entrada completa no blogue do Consorcio Casco Vello: